Başarı ve başarısızlık, hayatın dokusunda sıkıca örülü iki iplik gibidir. Birbirinden ayrı düşünülemezler; hatta birbirlerini beslerler.  Başarının tadını çıkarmak için başarısızlığın acısını tatmış olmak gerekir; başarısızlıktan ders çıkarmak ise başarıya giden yolu aydınlatır.

Başarı, bir hedefe ulaşmanın mutluluğu, özverinin meyvesini toplamanın hazzıdır. Ancak başarı,  çoğu zaman  başarısızlıkların üzerine inşa edilir. Her düşüş, bir sonraki sıçramaya zemin hazırlar. Her hata, bir sonraki adımda daha dikkatli olmayı öğretir.  Başarı, bir yolculuğun son noktası değil, yeni bir başlangıçtır.

Başarısızlık ise, umutların suya düşmesi, emeklerin boşa gitmesinin hüznüdür.  Ancak başarısızlık,  hayatın gerçekçi bir aynasıdır.  Bizi kırılganlığımızla yüzleştirir,  hatalarımızdan ders çıkarmamızı sağlar. Başarısızlık,  daha güçlü, daha akıllı ve daha dirençli olmamızı öğretir.

Başarı ve başarısızlık, aslında aynı madalyanın iki yüzüdür.  Birini diğerinden ayırt etmek mümkün değildir. Önemli olan,  her iki yüzü de kucaklayabilmektir. Başarıların tadını çıkarmak kadar,  başarısızlıklardan da ders çıkarmak gerekir.  Başarı ve başarısızlık arasındaki bağ, aslında bir  eğitim sürecidir.  Bizi daha güçlü, daha bilge ve daha insancıl yapar. 

Unutmayın,  hayat bir başarı hikayesi değil,  başarı ve başarısızlıkların iç içe geçtiği bir yolculuktur.  Her iki yüzü de kabullenmek,  hayattan daha çok ders çıkarmamızı ve daha mutlu olmamızı sağlar.